Οι 6 Ανθρώπινες Ανάγκες – Γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε;

Μέσος χρόνος ανάγνωσης ~8 λεπτά

Τις προάλλες έβλεπα για πολλοστή φορά ένα από τα αγαπημένα μου TED βίντεο, το “O Tony Robbins ρωτά γιατί κάνουμε αυτά που κάνουμε“.

Και ξεκινώντας αυτή τη σειρά άρθρων με τίτλο “τα 6 μυστήρια βήματα της Μεταμόρφωσης“, θέλω να εξηγήσω περισσότερο αυτά τα 6 βήματα που αναφέρει. Γιατί με καλύτερη κατανόηση και επίγνωση, παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις, και με καλύτερες αποφάσεις παίρνουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Επιγραμματικά τα 6 βήματα:

  1. Αναγνώρισε και Ιεράρχησε τις 6 Ανάγκες σου.
  2. Βρες τις τοποθεσίες στον χάρτη σου.
  3. Παρατήρησε την πορεία σου στον χάρτη
  4. Ξαναφτιάξε τον χάρτη σου, συνειδητά αυτή τη φορά.
  5. Βάλε καύσιμα για το ταξίδι.
  6. Αποφάσισε ότι θα το κάνεις, και ξεκίνα με σιγουριά.

Οι 6 Ανθρώπινες Ανάγκες:

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύω έχουμε δει την Πυραμίδα του Maslow για τις ανθρώπινες ανάγκες (στα αριστερά). Αυτό που είχε προτείνει ο Abraham Maslow, είναι μια ιεραρχία των Ανθρώπινων αναγκών όπου όταν ένας άνθρωπος αρχίζει και επιλύει τις βασικότερες ανάγκες του για Επιβίωση, ανεβαίνει σιγά σιγά στην πυραμίδα και κυνηγάει να καλύψει διαφορετικής φύσης ανάγκες: 

Ανάγκες διαιώνισης του εαυτού του σωματικά (αναπαραγωγή – γονίδια), και νοητικά – των ιδεών του (μιμίδια” ή “νοήδια”- νοητικά “γονίδια” (ψάξε “memes”-Richard Dawkins)/ πεποιθήσεις) καθώς και τι κληρονομιά θα αφήσει πίσω του όταν φύγει (“αυτοπραγμάτωση” – self actualization).

Μία παραλλαγή αυτής της πυραμίδας είναι και αυτό που προτείνει ο Tony Robbins, που δείχνει ότι αφού καλυφθούν οι ανάγκες επιβίωσης, ο κάθε άνθρωπος ιεραρχεί διαφορετικά 6 βασικές ανάγκες που όλοι μας έχουμε. Αυτή η ιεράρχηση, θα καθορίσει και όλη του τη ζωή.

Έχουμε την Χ ανάγκη ως #1, και οι υπόλοιπες είναι ο τρόπος με τον οποίον προσπαθούμε να εκπληρώσουμε την #1.

Ας εξηγήσω πρώτα αυτές τις 6 ανάγκες που όλοι μας έχουμε σε άλλοτε άλλο βαθμό, και στη συνέχεια θα έχει γίνει πασιφανές γιατί καθορίζουν τη ζωή μας:

Ανάγκες της Προσωπικότητας:

1) Σιγουριά / Ανάγκη για Ασφάλεια: 

ανάγκη να αισθανόμαστε ένα συγκεκριμένο επίπεδο ασφάλειας, ώστε να μπορούμε να πάρουμε το μυαλό μας από ζητήματα ζωής-ή-θανάτου και να μπορούμε να το εστιάσουμε πλήρως σε κάτι άλλο.

2) Αβεβαιότητα/Ποικιλία/Ανάγκη για Νέες Εμπειρίες: 

εάν πιστέψουμε για μια στιγμή ότι ξέρουμε τα πάντα πάνω σε οποιοδήποτε θέμα, και αποκτήσουμε 100% σιγουριά και προβλεψιμότητα, τότε ο μεγαλύτερος εχθρός μας εμφανίζεται: ΒΑΡΕΜΑΡΑ!!!

Και αυτός είναι ο λόγος που εκτός από ανάγκη για βεβαιότητα, έχουμε ανάγκη και την ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ. Χρειαζόμαστε τόσο τις εκπλήξεις όσο και τα προβλήματα. Αλλά χρειάζεται να βλέπουμε τα προβλήματά μας σαν μαθήματα που έχουμε να μάθουμε, και όχι πραγματικά σαν προβλήματα. Μπορεί να μοιάζουν με τέτοια. Αλλά δεν είναι, γιατί είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ για την ανάπτυξή μας.

3) Ανάγκη για Σημασία, για Αυτο-πεποίθηση: 

Όλοι μας χρειαζόμαστε μια αίσθηση ότι είμαστε σημαντικοί για τους άλλους με κάποιον τρόπο, και να μας δίνουνε σημασία. Δες τα παιδιά. Προσπαθούν να σου γραπώσουν την προσοχή με οποιοδήποτε τρόπο. Δεν τους δίνεις σημασία; Θα κάνουν τα πάνδεινα για να την πάρουν. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί ενήλικες το διατηρούν αυτό και αφού “μεγαλώσουν”.

4) Ανάγκη για Σύνδεση και Αγάπη: 

Ακριβώς όπως το λέει ο Robbins: όλοι μας τα χρειαζόμαστε, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι απλά συμβιβάζονται με τη σύνδεση, γιατί η αγάπη είναι πολύ τρομαχτική. Και είναι αλήθεια, γιατί πολλοί άνθρωποι έχουν συνδέσει την αγάπη με την κακάσχημη δίδυμη αδερφή της: την ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ.

Όπως έχω αναφέρει και εδώ (στα 7 πράγματα που μου έμαθε ένας γλάρος για τις Σχέσεις και την Εξέλιξη):

Η μη-προσκόλληση είναι η κεντρική έννοια της πραγματικής αγάπης. Η μη-προσκόλληση βρίσκεται στην καρδιά της εξέλιξης.

Συμφωνώ με τον “Αλχημιστή” του Paolo Coelho που λέει ότι η μόνη πραγματική αγάπη είναι αυτή που σε βοηθάει, όχι αυτή που σε φυλακίζει και σε χαντακώνει, στο να “πολεμήσεις τον Καλό Αγώνα” και να “ζεις τον Προσωπικό σου Μύθο”.

Το να προσκολλάσαι σε κάτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ. Είναι ΦΟΒΟΣ. Φόβος μην το χάσεις. Φόβος μην δεν σου ξαναεπιστρέψει. Φόβος ότι θα σου φύγει. Φόβος ότι δεν έχεις πραγματικό έλεγχο πάνω του. Φόβος για το άγνωστο. Φόβος ότι κάποια στιγμή δεν θα είσαι αρκετός/ή.

Και αυτό είναι πραγματικός εγωισμός. Γιατί οποιοσδήποτε “αγαπά” με το να προσκολλάται πολύ πάνω σε άλλους, τόσο που να τους ρουφά όλη τη ζωή από μέσα τους, προσπαθεί να τους αλλάξει και προσπαθεί να τους κρατήσει κοντά του βάζοντάς τους αλυσίδες για να τους ελέγξει. Δεν εκτιμά τους άλλους για αυτό που πραγματικά είναι, αλλά για το πώς θα ήθελε να είναι. Και σίγουρα δεν τους αφήνει ελεύθερους να κάνουν τις δικές τους επιλογές.

Μαθαίνοντας ο καθένας μας ξεχωριστά να αγαπά και να δίνει σημασία πρώτα στον εαυτό του, σταματάει να έχει τόσο μεγάλη ανάγκη την επιβεβάιωση των άλλων και το να περιμένει να πάρει σημασία από τους άλλους. Συνεπώς, μαθαίνει να αποδέχεται και τους άλλους ως έχουν, και να μην προσπαθεί να τους αλλάξει.

Πίστεψέ με, το’χω χιλιοπροσπαθήσει να αλλάξω τον κόσμο. Είναι υπερβολικά ευκολότερο να αλλάξεις τον εαυτό σου και τις προσδοκίες σου.

Ανάγκες του Πνεύματος:

5) Ανάπτυξη / Ανάγκη για Δημιουργική Εκφραστικότητα:

Εάν δεν αναπτύσσεσαι, αργοπεθαίνεις.

Εάν δεν κινείσαι μπροστά, κινείσαι πίσω ή χειρότερα: παραμένεις στάσιμος (τουλάχιστον με το να κινείσαι πίσω κάνοντας λάθη, μαθαίνεις).

Εάν δεν αναπτύσσεσαι, είναι σαν να ξαναζείς τη ζωή σου ξανά και ξανά. Απαντάς με τον ίδιο τρόπο, ζεις με τον ίδιο τρόπο, σκέφτεσαι με τον ίδιο τρόπο.

“Εάν δεν κυνηγήσεις αυτό που θες, ποτέ δεν θα το’χεις. Εάν δεν ζητήσεις, η απάντηση πάντα θα είναι όχι. Εάν δεν κάνεις βήμα μπροστά, πάντα θα βρίσκεσαι στο ίδιο σημείο.” ~Nora Roberts

“Εάν διαβάζεις μόνο ότι διαβάζει ο οποιοσδήποτε γύρω σου, θα μπορείς να σκεφτείς μόνο ό,τι σκέφτεται ο οποιοσδήποτε γύρω σου. ~Haruki Murakami

Κάθε άνθρωπος όταν αναπτύσσεται είναι καλωδιωμένος εκ φύσεως να αισθάνεται ωραία. Αλλά για να αναπτυχθείς, θα πρέπει να μάθεις κάτι καινούριο, να ζήσεις κάτι καινούριο, να δοκιμάσεις κάτι καινούριο, ή να εφαρμόσεις κάτι καινούριο, ώστε στη συνέχεια να έχεις κάτι αξίας να προσφέρεις στους γύρω σου:

6) Ανάγκη για Προσφορά: 

“Βγάζουμε τα προς το ζην με αυτά που παίρνουμε. Έχουμε Ζωή με αυτά που δίνουμε.”(We make a living by what we get. We make a life by what we give.) ~Winston Churchill

“Η ευτυχία δεν έρχεται από αυτά που παίρνουμε, αλλά από αυτά που δίνουμε.”(“Happiness doesn’t result from what we get, but from what we give.” ) ~Ben Carson

Έτσι θα αισθάνεσαι γεμάτος. Κάθε άνθρωπος πάνω στον πλανήτη, όταν προσφέρει, ΟΧΙ γιατί τον αναγκάζουν, και ΟΧΙ λόγω ΛΥΠΗΣΗΣ, αλλά λόγω γενναιοδωρίας, αγάπης και συμπόνιας, σίγουρα θα νοιώσει ένα αίσθημα πληρότητας μέσα του.

Είμαστε καλωδιωμένοι να αισθανόμαστε έτσι κάθε φορά που προσφέρουμε. Γιατί είναι νόμος της φύσης τα δύο παραπάνω: “ό,τι δεν αναπτύσσεται, πεθαίνει, και ό,τι δεν προσφέρει, εξαλείφεται.”

Προσωπική Ιεράρχηση 

Παραδείγματα

Για μένα για παράδειγμα, οι 3 κορυφαίες μου ανάγκες είναι φαινομενικά συγκρουόμενες:

  1. Σύνδεση και αγάπη (συμπεριλαμβανομένης της προσφοράς για αυτά τα άτομα).
  2. Ανάπτυξη, μάθηση και εξέλιξη.
  3. Περιπέτεια και ποικιλία.

Αυτό σημαίνει ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθώ να εκπληρώσω την #1 ανάγκη μου, δηλαδή να αισθανθώ στιγμές σύνδεσης και αγάπης, είναι μέσω του να εξελίσσομαι, να αλλάζω και να βελτιώνομαι συνεχώς (#2) και μέσω της περιπέτειας, της εξερεύνησης, της ποικιλίας, του νέου, του διαφορετικού (#3).

Οι γύρω μου θα σκέφτονται σύμφωνα με τον δικό τους τρόπο σκέψης και σειρά αναγκών, οπότε τρέχα γύρευε όταν μου λένε ότι “φοβάμαι” τη δέσμευση (λόγω του #2+3), ή ότι είμαι ασταθής (λόγω του #2+3) ή ότι αλλάζω πολύ γρήγορα (λόγω του #2). Για μένα αυτή η σειρά βγάζει νόημα και μπορώ να την εξηγήσω σε όποιον θέλει ν’ακούσει. Αλλά όλοι προτιμούν να μιλάνε αντί να ακούνε.

Γιατί έτσι όπως εγώ τα έχω ερμηνεύσει, στη δική μου ζωή, πραγματική σύνδεση και αγάπη (και προσφορά) σημαίνει ελευθερία, και όχι δέσμευση. Γίνεται μόνο όταν κάποιος αναπτύσσεται και ταυτόχρονα εξελίσσει και τους γύρω του μαζί του, χωρίς να τον περιορίζουν. Μαζί μαθαίνουν και μοιράζονται και προσφέρουν ο ένας στον άλλον νέα πράγματα. Και οι νέες εμπειρίες, η ποικιλία και η περιπέτεια είναι το κύριο μέσο κάποιος να μάθει καλύτερα, περισσότερα, και να ζήσει μαγικές στιγμές που θα τον ενώσει ακόμη περισσότερο με τους γύρω του.

Ο καθένας έχει πλέξει όλα τα συστήματα πεποιθήσεών του για τον κόσμο, τους ανθρώπους κλπ, με βάση αυτές τις ανάγκες, επομένως για τον καθέναν, η δική του λίστα βγάζει νόημα.

Ο καθένας έχει μια προσωπική ιεράρχηση των παραπάνω 6 αναγκών η οποία αντικατοπτρίζει και όλη του τη ζωή και τις επιλογές του:

Κάποιοι προτιμούν ένα μεγάλο σπίτι (ανάγκη για ασφάλεια) και έχουν μικρή ποικιλία στη ζωή τους, ενώ παράλληλα απεχθάνονται την περιπέτεια και το καινούριο. Άλλοι προτιμούν μικρό σπίτι (λιγότερη άνεση) και να έχουν χρήματα να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο (ανάγκη για ποικιλία και περιπέτεια – βαριούνται εύκολα – εγώ είμαι ένας από αυτούς!). 

Κάποιοι προτιμούν να προσφέρουν όλα όσα έχουν (μεγάλη ανάγκη για προσφορά). Για κάποιους το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο είναι να μαθαίνουν και να εξελίσσονται. Για άλλους είναι οι σχέσεις τους με την οικογένειά τους, τους δικούς τους και τους φίλους τους.

Αλληλοσυγκρουόμενες Ανάγκες

Το πρόβλημα είναι όταν πολλές φορές δεν τα έχουμε ξεκάθαρα όλα αυτά στο μυαλό μας, και έχουμε πολύ ψηλά ανάγκες αλληλοσυγκρουόμενες.

Οι μεγάλες αντιθέσεις είναι: η ανάγκη για άνεση με την ανάγκη για ποικιλία, και η ανάγκη για σύνδεση & αγάπη με την ανάγκη για σημαντικότητα.

Όμως υπάρχουν και μικρότερες αντιθέσεις που δημιουργούν προβλήματα:

Όπως για παράδειγμα κάποιος που έχει #1 την ανάγκη για σύνδεση και αγάπη, αλλά #2 την ανάγκη για ποικιλία και περιπέτεια. Εάν δεν βρει και άλλους ανθρώπους με ανάγκη για ποικιλία και περιπέτεια, είμαι σίγουρος ότι θα αισθάνεται κενός. Γιατί είτε θα πρέπει να συμβιβάζεται με μια ζωή μικρότερης ποικιλίας και λίγης περιπέτειας, ή για μια ζωή με πολλή ποικιλία, αλλά επιφανειακές σχέσεις και λίγη αγάπη και σύνδεση.

Επίσης κάποιος άλλος που έχει #1 ανάγκη Σιγουριά και Ασφάλεια, αλλά #2 ανάγκη Ποικιλία και Περιπέτεια. Πολλές φορές θα πολεμάει εσωτερικά με τον εαυτό του, θα βρίσκεται συνεχώς σε διλήμματα, και θα είναι αγανακτησμένος και μπερδεμένος συχνά γιατί όταν θα εκπληρώνεται η μια ανάγκη μπορεί να καταπατά την άλλη και αντίθετα.

Αποκτώντας μια ξεκάθαρη εικόνα για τον εαυτό μας, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε γιατί βρισκόμαστε ΤΩΡΑ στο σημείο που βρισκόμαστε, ποιες ανάγκες μας έφεραν εδώ, ποιες συγκρούονται συχνά, και γιατί συμβαίνουν πολλά απ’αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας.

Και στις Σχέσεις:

Ένα πολύ κλασσικό παράδειγμα είναι όταν κάνουν σχέση δυο άτομα με τελείως αντίθετες ανάγκες. Αρχικά είναι όλος ο ενθουσιασμός της αρχής, και της διαφορετικότητας, και μετά από λίγες μέρες/βδομάδες ή μήνες αρχίζουν να γίνονται πολύ πιο φανερές οι διαφορές και οι προτεραιότητες του καθενός.

Το αποτέλεσμα είναι ένας συνεχής συμβιβασμός και των δύο, ή η πλήρης καταπάτηση του ενός από τους δύο, μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούν να κατανοήσουν τον άλλον, τον τρόπο που σκέφτεται και το ποιες είναι οι πραγματικές του ανάγκες.

Ακόμα και οι λεπτομέρειες, όπως το τι δωράκια κάνει ο ένας στον άλλον, όταν τα βλέπεις από αυτή τη σκοπιά, καταλαβαίνεις το πραγματικό τους μέγεθος. Αυτό που για κάποιον μπορεί να σημαίνει ενδιαφέρον και όμορφο, για κάποιον άλλον μπορεί να σημαίνει αδιαφορία και καταπίεση.

Όλοι μας τείνουμε να πιστεύουμε ότι αυτό που φαίνεται φυσιολογικό για μας, φαίνεται και για τους άλλους. Ότι έτσι όπως σκεφτόμαστε εμείς, έτσι θα πρέπει να σκέφτονται και να λειτουργούν και οι άλλοι. Έτσι αρχίζουν οι μάχες ποιου οι ανάγκες είναι πιο σημαντικές και ποιου όχι, και καταλήγει σε ένα παιχνίδι ελέγχου και εξουσίας. Άλλοι παραδίδουν. Άλλοι συμβιβάζονται. Άλλοι χωρίζουν. Λίγοι είναι αυτοί που θα αποδεχθούν πραγματικά τις ανάγκες του άλλου ως έχουν και δεν θα προσπαθήσουν να τον αλλάξουν ή να τον επηρεάσουν ή να του επιβληθούν ή να τον περιορίσουν.

Πόσες φορές έχω τσακωθεί με άτομα που ο τρόπος να αισθανθούν συνδεδεμένα και αγαπητά είναι η δέσμευση και η σιγουριά, όταν αισθάνομαι να με περιορίζουν και να μου απομυζούν άπειρο χρόνο και ενέργεια… Απλά δεν αισθάνομαι ο εαυτός μου. Δεν αισθάνομαι καλά. Αισθάνομαι ένα τεράστιο κενό μέσα μου.

Αντίθετα όταν μπορώ και καλύπτω την #1 ανάγκη μου μέσω της #2 και της #3, είναι οι φορές που αισθάνομαι πιο ζωντανός από ποτέ… Ότι όλα λειτουργούν ρολόι.

Ασκηση 1:

Αυτό που σου προτείνω λοιπόν είναι να κάτσεις και να σκεφτείς τις προτεραιότητές σου: Σύγκρινέ τα ένα ένα και βάλε ποιο είναι μεγαλύτερο από το άλλο. Ξεκίνα από το πρώτο, και σύγκρινέ το με τα υπόλοιπα. Τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή για σένα; Αφού σκεφτείς ένα, σύγκρινέ το με όλα τα υπόλοιπα για να δεις αν όντως είναι το #1. Θα πρέπει να είναι ο λόγος για τον οποίο κάνεις ΟΛΑ τα υπόλοιπα.

Βρες το #2, και στη συνέχεια το #3. Οι πιο εύκολες ερωτήσεις για να μπορέσεις να ξεκαθαρίσεις τη σειρά τους, είναι “για να γεμίσεις ΠΟΙΑ ανάγκη κάνεις αυτό και αυτό;” Γιατί ο λόγος που κάνουμε αυτά που κάνουμε είναι η #1. Ο τρόπος με τον οποίον θα εκπληρώσουμε την #1 είναι η #2 (κυρίως) και εν συνεχεία οι υπόλοιπες. Όπως επίσης η #3 είναι μέσο να εκπληρώσουμε την #1 και την #2, κ.ο.κ.

Βρίσκοντας την κορυφαία #1 και στη συνέχεια την #2 (και την #3 άμα θες),  που είναι και αυτές που σε κινητοποιούν και περισσότερο, ήδη θα έχεις ένα μεγάλο κλειδί στα χέρια σου για να καταλάβεις πολλά πράγματα για τον εαυτό σου, για το παρόν και το παρελθόν σου, αλλά και για το μέλλον σου, καθώς με βάσει αυτές τις ανάγκες θέτεις τους στόχους σου και σε κινητοποιούν.

Κάτσε σκέψου πώς το #2 και το #3 σε κινητοποίησαν πολλές φορές να δράσεις για να εκπληρώσεις την #1.

Σκέψου επιλογές που έκανες με βάση αυτές τις προτεραιότητες. Σκέψου πώς αισθανόσουν όταν έλλειπε κάτι από αυτά. Πόσο κενός και δίχως νόημα ένιωθες, πράγμα που σε κινητοποιούσε άμεσα να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου.

Και σκέψου πώς ένιωθες όταν γέμιζες αυτές τις ανάγκες με τον δικό σου τρόπο. Πόσο γεμάτος/η ένιωθες, πώς τα πάντα φαινόντουσαν πιο όμορφα και γεμάτα νόημα.

Ασκηση 2:

Το δεύτερο που μπορείς να κάνεις, είναι να ψάξεις για αυτούς που έχεις γύρω σου. Μπορείς να σκεφτείς πολλά που ζήσατε μαζί στο παρελθόν ή διάφορες διαμάχες σας και να δεις γιατί έγιναν. Ή μπορείς να κάτσεις να το συζητήσεις μαζί τους. Σίγουρα θα σε βοηθήσει στη σχέση σου με τον οποιονδήποτε να έχεις έναν χάρτη τόσο για τις δικές σου ανάγκες όσο και για τις  ανάγκες του άλλου.

Αυτό που θέλω να περάσω μέσα από όλο αυτό το τεράστιο άρθρο, είναι

  1. να κατανοήσεις περισσότερο τον εαυτό σου, γιατί κάνεις αυτά που κάνεις, και τι σε κινητοποιεί περισσότερο, αλλά και
  2. να κατανοήσεις περισσότερο τους άλλους, γιατί κάνουν αυτά που κάνουν, να αποδεχτείς και να σεβαστείς ότι έχουν διαφορετικό τρόπο σκέψης, και να κατανοήσεις ότι για αυτούς και τον κόσμο τους, έτσι έχουν τα πράγματα και δεν θα τους τα αλλάξεις εσύ.

Τέλος:

Έρχεται σύντομα και επόμενα μέρη με περεταίρω εξήγηση του υπόλοιπου βίντεο, με τα υπόλοιπα 5 βήματα :) Για όποιον θέλει να το δει ολόκληρο, εδώ είναι. Για να μπορείς να βάλεις και ελληνικούς υπότιτλους, πάτα στον σύνδεσμο εδώ, στο TED.

Συνοπτικά τα 6 βήματα της Μεταμόρφωσης είναι τα εξής:

  1. Αναγνώρισε και Ιεράρχησε τις 6 Ανάγκες σου.
  2. Βρες τις τοποθεσίες στον χάρτη σου.
  3. Παρατήρησε την πορεία σου στον χάρτη.
  4. Ξαναφτιάξε τον χάρτη σου, συνειδητά αυτή τη φορά.
  5. Βάλε καύσιμα για το ταξίδι.
  6. Αποφάσισε ότι θα το κάνεις, και ξεκίνα με σιγουριά.

Εάν σου άρεσε το παραπάνω άρθρο, πραγματικά θα με ευχαριστούσε πολύ να το μοιραστείς με άλλα άτομα που πιστεύεις ότι θα τα βοηθούσε ή θα τα ενδιέφερε… Δεν το έγραψα για να μείνει κρυφό, αλλά για να διαδοθεί σε όλους αυτούς που ενδιαφέρονται και να βοηθήσει όσους περισσότερους γίνεται! :)

Τα άρθρα της σειράς “τα 6 βήματα της μεταμόρφωσης” είναι τα εξής:

Εάν θες να εκτινάξεις τις επιδόσεις σου στο διάβασμα, αυτό το άρθρο είναι μόνο η αρχή. Ποια είναι τα πιο συχνά προβλήματα των μαθητών και των φοιτητών ή όσων έχουν διάβασμα;

1 – “Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.”

2 – “Δεν έχω όρεξη να διαβάσω.”

Γι’αυτό το λόγο δημιούργησα ένα πακέτο με όχι 1, όχι 2, αλλά 3 απαραίτητα και άμεσα εφαρμόσιμα video Courses, το οποίο το ονόμασα  “Μόνο τα Σ.Ο.Σ.” – για πρακτικές και άμεσες λύσεις σε Συγκέντρωση, Όρεξη, και Συνήθειες

Από τα 3 Course του πακέτου, πληρώνεις μόνο τα δύο. Το 3ο είναι δώρο από εμένα.  Επίσης θα λάβεις και αρκετό έξτρα υλικό – Webinar Recordings και άλλα.

Μπες και δες περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα.

2 σκέψεις για το “Οι 6 Ανθρώπινες Ανάγκες – Γιατί κάνουμε ό,τι κάνουμε;”

  1. Είναι τόσοι οι παράγοντες που καθιστούν σχεδόν αδύνατη την αληθινή αγάπη, ειδικά στον τομέα των σχέσεων που πραγματικά είναι κομματάκι αποθαρρυντικό.
    Επίσης είναι και το κομμάτι με τις αντικρουόμενες ανάγκες… νομίζω οι περισσότεροι έχουμε από δαύτες!
    Ας μην μείνω στο αρνητικό της υπόθεσης όμως!
    όσο ψάχνουμε τόσο θα βρίσκουμε και με συνειδητή προσπάθεια για εξέλιξη προσεγγίζουμε όλο και περισσότερο το να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας, όσο τρελές και αντικρουόμενες και αν είναι!
    ανυπομονώ για τη συνέχεια !

    1. Η “αληθινή” αγάπη είναι παρερμηνευμένη, πιστεύω. Η αγάπη είναι συναίσθημα, όπως όλα τα άλλα, επομένως είναι μέσα μας, και εάν δεν μπορεί να διοχετευτεί προς το Χ άτομο, θα διοχετευτεί προς (εκλυθεί από) άλλα. Είναι επιλογή του καθενός μας το πόσο θα ανοιχτούμε και πόσο “ευάλωτοι” θα γίνουμε, όμως αυτό είναι που φέρνει και τις πιο ειλικρινείς και αξιόλογες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων… ;) Αν βρήκες τις κορυφαίες σου ανάγκες, δες πώς αυτά που κάνεις αυτή τη στιγμή τις εξυπηρετούν. Ακόμα και τις ίδιες κορυφαίες ανάγκες να έχουν δύο άνρθωποι, ο καθένας τις “διοχετεύει” και τις πληρεί με δικούς του τρόπους. Άλλος θα “απατήσει” γιατί η δικιά του τον μειώνει και τον κάνει να αισθάνεται ασήμαντος (πχ), και άλλος θα φωνάζει υπέρ της μονογαμίας για να αισθάνεται σημαντικός (ίδια ανάγκη). Τι κάνεις και γιατί; Και με ποιον “καλύτερο” τρόπο (που να σε εξυπηρετεί περισσότερο, μακροχρόνια) θα μπορούσες να πληρείς αυτές τις ανάγκες;

Γράψε την άποψή σου, σχόλια ή κάποια ιδέα σου, εδώ :)

Scroll to Top